دریا در روز ۲۰ مرداد ۱۳۶۴ مردی را گرفت که شاید اگر بود
مردم گیلان ، پیش از اینها صدای تبری را که بر درختان این سرزمین می خورَد
می شنیدند.
و به طور حتم معلّم خوبی هم می توانست باشد برای ما
که اینقدر سخت به زبان مادری مان شعر نگوییم
اینقدر سخت حرف نزنیم ، به زبان مادریمان..
حالا صدای تبر را می شنویم!! نه؟؟
////
محمّد امینی لاهیجی - م.راما - تنها در ۳۸ سال ، با شعر خود حرف هایی زد
که سال هاست در دل مردمان گیلک زمزمه می شود..
شو شو شو شوی استبداد آخه گوذرنه
خو خو خو خوی بیچارَأن یک روزی پرنه
یکشو بوشؤم روخؤنه
ستاره مَأ دوخؤنده
بوته ای شو نومؤنه
بوته ای شو نومؤنه
صوب صوب صوب صوب امَأدره
گول گول گول گول واکَأدره
اَی صوب بزن جوؤنه
یک عالم میلّته خون
تی ریشه جیر روؤنه
تی ریشه جیر روؤنه
بوته ای شو نومؤنه
بوته ای شو نومؤنه
--------------------//////------------------------
. امیدورام دوستان آنقدر به گیلکی تسلّط داشته باشند
که کاستی های نوشتاری من باعث اشتباه در تلفّظ نشود.
من ۲۲ سال دارم.. و ۲۲ سال در حسرت این شاعر هستیم . من و شهرم..
و ۲۲ سال در عزای غذای شب !
مزار او در صحن آقا سیّد محمد یمنی ، در اتاق های ضلع غربی قرار دارد
بد نیست بعد از سال ها یادی از او بکنیم!